Hrabina
Opera w 3 aktach. Światowa premiera na instrumentach historycznych
Libretto:
Włodzimierz Wolski

7 lutego 1860 roku Stanisław Moniuszko poprowadził w Teatrze Wielkim w Warszawie premierę ,,wypieszczonego dziecka swojej imaginacji" - jak pisał Józef Kenig na łamach „Gazety Warszawskiej'', notując: „Chociaż opera lekka z muzyką niezmiernej przystępności... Takie tam jednak są piękności... Że trzeba się w nich rozejrzeć dobrze, policzyć je, zasmakować”. Hrabina, dziś pozostająca w cieniu trzyaktowa opera z librettem Włodzimierza Wolskiego (Halka!), była entuzjastycznie przyjmowana przez publiczność, doceniającą zarówno urodę muzyki, jak i wpisaną w dzieło celną krytykę społeczną, przede wszystkim zaś w lot chwytającą wszystkie zgrabnie ukryte przed cenzurą tak w tekście jak i w muzyce aluzje polityczne. „Hrabina miała powodzenie bezprzykładne'', pisał krótko po premierze w liście do Adama Zawadzkiego oszczędny zawsze w słowach na swój temat Moniuszko.

Warto, jak zachęcał cytowany na początku krytyk, rozsmakować się w jej wspaniałej muzyce, inteligentnym humorze (tak muzycznym jak i językowym, bo libretto, z dialogami włącznie;, jest znakomite), wszystkich kolorach i odcieniach emocji, po które z rozmysłem sięga Moniuszko. I, ciesząc się tym doświadczeniem, zastanowić, czy aby przypadkiem nie mamy do czynienia z najciekawszym, najbardziej barwnym i wieloaspektowym dziełem ojca polskiej opery narodowej…?

Agnieszka Kłopocka (fragment z książeczki)

---

Nagrania dokonano w ramach 16. Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i jego Europa” w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, 17–19 sierpnia 2020 roku; nagrania części mówionych libretta w Studio Teatru Polskiego Radia w Warszawie.