Feliks Nowowiejski:
Uwertura do baletu Król wichrów op. 37
Uwertura do baletu Legenda Bałtyku op. 28

Ignacy Feliks Dobrzyński:
II Symfonia c-moll op. 15

Muzykę polską XIX wieku – ze względu na sytuację polityczną kraju – zdominowała symbolika narodowa do tego stopnia, że innych w zasadzie nie rozwijano. Jeśli nawet były podejmowane, to ostro krytykowane jako obce, kosmopolityczne, stroniące od rodzimych wzorów ludowych, od tradycji szlacheckiego gniazda i bohaterskiej historii Polski. Ta tendencja utrzymywała się przez cały XIX wiek, w zasadzie do końca okresu zaborów, a po odzyskaniu niepodległości idea narodowości nie wymagała już wprawdzie deklaracji, ale stała ważnym czynnikiem utrwalania, potwierdzania tożsamości. W ten nurt narodowościowy wpisywali się kompozytorzy, począwszy od Elsnera, Kurpińskiego i rówieśnika Chopina Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego, a kończąc na kompozytorach międzywojnia, m.in. na Feliksie Nowowiejskim który przeżył II wojnę światową (zmarł w 1946 roku).

Irena Poniatowska (fragment z książeczki)

---

Nagrania dokonano podczas 12. Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i jego Europa” organizowanego przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, Warszawa, Sala Koncertowa Filharmonii Narodowej: 24 sierpnia [1–2] i 19 sierpnia 2016 [3–6].