Utwory na płycie:

• Easter Dialogue "weib, Was Weinest Du?", SWV 443
• "ich Bin Die Auferstehung Und Das Leben", SWV 464
• "ich Weiss Dass Mein Erlöser Lebt", SWV 393
• "singet Dem Herren Ein Neues Lied", SWV 35
• Historia Der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50 - Introductio: Die Auferstehung unsers Herren Jesu Christi
• Historia Der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50 - Da der Sabbat vergangen war, Maria Magdalena
• Historia Der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50 - Maria aber stund vor dem Grabe und weinet draußen
• Historia Der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50 - Da sie aber hingingen, siehe, da kamen etliche
• Historia Der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50 - Und siehe, zweene aus ihnen gingen an demselbigen Tage
• Historia Der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50 - Und sie stunden zu derselbigen Stunde auf
• Historia Der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50 - Es war aber am Abend desselbigen Sabbats - Conclusio: Gott sei dank! Victoria!

Ester dialogue "Weib, was weinest du", SWV 443
Ich bin die Auferstehung und das Leben, SWV 464
Ich weiss dass mein Erloser lebt, SWV 393
Singet dem Herren ein neues Lied, SWV 35
Historia der Auferstehung Jesu Christi, SWV 50

Heinrich Schütz (1585 - 1672), najwybitniejszy kompozytor niemiecki przed Johannem Sebastianem Bachem, wykształcenie zdobył we Włoszech, głównie u Giovanniego Gabrielego w Wenecji. Kiedy po powrocie do Niemiec objął funkcję kapelmistrza na dworze w Dreźnie musiał skomponować „Historię Zmartwychwstania”, bowiem była tradycja corocznego jej wykonywania na Wielkanoc. Jest to motyw przewodni tej płyty - utwory kompozytora związane z tym okresem. „Historię Zmartwychwstania” napisał w 1623 roku i jest ona uważana za pierwsze oratorium z tekstem z języku niemieckim. Z kolei cztery motety otwierające płytę napisane w latach 1619-1648 w pełni pokazują nowoczesny styl, podobnie jak „Historia …”. Można powiedzieć, że Schütz przeniósł na grunt muzyki niemieckiej monteverdiowskie stile concitato. Jak w tej muzyce spełnia się zespół La Petite Bande pod dyrekcją Sigiswalda Kuijkena? Rewelacyjnie. I więcej nie trzeba.

---

The ‘History of the Joyous and Victorious Resurrection of Our Only Saviour and Redeemer Jesus Christ’, composed by Heinrich Schütz in 1623, is regarded as the first oratorio in the German language. When Schütz had taken up his functions at the Dresden court in 1617, it was the tradition to sing the “Resurrection History” of his predecessor Scandello at Easter. The new Kapellmeister gave several performances of this work before deciding to compose a new work on the same text. The Thirty Years War had broken out in 1618, plunging Germany into a long period of tragedy. It was in this context that Schütz was to compose his most luminous works, those most imbued with faith, and those which most clearly echo the experience he had acquired in Italy, which had already been completely conquered by the modern style. The Resurrection History, like no other work of Schütz, is packed with feats of harmonic derring-do – frequent use of augmented chords and surprising chord progressions juxtaposing distant keys after the manner of the stile concitato invented by Monteverdi, to mention only the most striking.