Vergnügte Ruh’, beliebte Seelenlust, BWV170: Vergnügte Ruh’, beliebte Seelenlust Die Welt, das Sündenhaus Wie jammern mich doch die verkehrten Herzen Wer sollte sich demnach wohl hier zu leben wünschen Mir ekelt mehr zu leben
Falsche Welt, dir trau ich nicht!, BWV52
Widerstehe doch der Sünde, BWV54: Widerstehe doch der Sünde Die Art verruchter Sünden Wer Sünde tut, der ist vom Teufel
Ich liebe den Höchsten von ganzem Gemüte, BWV174
Ich habe genug, BWV82: Ich habe genug Schlummert ein, ihr matten Augen Mein Gott! wenn kömmt das schöne Nun! Ich freue mich auf meinen Tod
Kantaty Johanna Sebastiana Bacha są ponadczasowe, ponad podziałami religijnymi, pełne głębokiej wiary i refleksji nad istotą relacji Boga i człowieka. Na płycie w całości zaprezentowane są trzy solowe kantaty: BWV 170 „Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust”, BWV 54 „Widerstehe doch der Sünde” oraz BWV 82 „Ich habe genug”. Przedzielone zostały instrumentalnymi Sinfoniami z kantat BWV 52 i 174, które dla słuchaczy będą niezwykle znajome i z pewnością kojarzone z innymi utworami Bacha. Pierwsze dwie z trzech wymienionych wcześniej kantat przeznaczone są na alt solo. Z kolei BWV 82 posiada dwie wersje: na bas solo i obój lub sopran i flet. Obie wersje są adekwatnie zastępowane: altem i tenorem. Wszystkie utwory wymagają wysokiego kunsztu wykonawczego, przede wszystkim dotyczy to wokalisty. Iestyn Davies wpisał się tym samym w wielką tradycję wykonawczą tych dzieł, pokroju choćby Ditricha Fischer-Dieskaua. Wpisał się złotymi zgłoskami. ‘Ich habe genug’ is a timeless, transcendental masterpiece: a profound expression of Christian faith at the very end of life. It demands artistry of a special order, and Iestyn Davies now joins the likes of Dietrich Fischer-Dieskau and Lorraine Hunt Lieberson in the work’s distinguished discography. The couplings are equally ravishing performances of two other great solo cantatas, while the two orchestral sinfonias which complete the album will prove refreshingly familiar.
Kantaty Johanna Sebastiana Bacha są ponadczasowe, ponad podziałami religijnymi, pełne głębokiej wiary i refleksji nad istotą relacji Boga i człowieka. Na płycie w całości zaprezentowane są trzy solowe kantaty: BWV 170 „Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust”, BWV 54 „Widerstehe doch der Sünde” oraz BWV 82 „Ich habe genug”. Przedzielone zostały instrumentalnymi Sinfoniami z kantat BWV 52 i 174, które dla słuchaczy będą niezwykle znajome i z pewnością kojarzone z innymi utworami Bacha. Pierwsze dwie z trzech wymienionych wcześniej kantat przeznaczone są na alt solo. Z kolei BWV 82 posiada dwie wersje: na bas solo i obój lub sopran i flet. Obie wersje są adekwatnie zastępowane: altem i tenorem. Wszystkie utwory wymagają wysokiego kunsztu wykonawczego, przede wszystkim dotyczy to wokalisty. Iestyn Davies wpisał się tym samym w wielką tradycję wykonawczą tych dzieł, pokroju choćby Ditricha Fischer-Dieskaua. Wpisał się złotymi zgłoskami. Alina Mądry - Audio Video 12-2016
Bach: Vergnügte Ruh', BWV 170 - 1. Vergnügte Ruh', Beliebte Seelenlust
