Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788), drugi syn Johanna Sebastiana, był głównie twórcą muzyki na instrumenty klawiszowe. Z tego znamy go najbardziej. Sonaty na flet traverso i „clavier”, co mogło oznaczać zarówno klawesyn, jak i wczesny fortepian, które wyszły spod jego ręki, należą do równie doskonałych przykładów kameralnej muzyki XVIII wieku. Z pewnością pisał je pełniąc obowiązki na dworze Fryderyka II w Berlinie i Poczdamie. Jednak wydaje się, że nie były one pisane z myślą o muzykującym na flecie królu, bowiem nie były w jego konserwatywnym guście. Carl Philipp wychodził już stylistycznie daleko poza muzykę swego ojca. W tych sonatach słyszymy jednak jeszcze tę spuściznę, jak i nowe konstruowanie przestrzeni muzycznej. Łączenie „starego” z „nowym” odbywa się także na poziomie instrumentów - mamy dobrze znane barokowi flet traverso i klawesyn, jak nowinkę - fortepian. Na płycie doskonałe interpretacje sześciu sonat w wykonaniu Karela Valtera na flecie traverso i Hardiena Jourdana, mającego do dyspozycji klawesyn i wczesny fortepian. Obaj grają na kopiach instrumentów z epoki. W ostatniej sonacie na flet i basso continuo, dołączył Petr Skalka z wiolonczelą. Muzyka Carla Philippa Emanuela w najlepszym wydaniu.
Alina Mądry - Audio Video 03-2023